زخم پوستی به عنوان زخم فشاری، زخم فشاری یا زخم بستر نیز شناخته می شود. زخم های فشاری زخم هایی هستند که زمانی ایجاد می شوند که یک آسیب فشاری باعث قطع گردش خون در نواحی خاصی از بدن شود. کاهش یا قطع جریان خون در این نواحی منجر به آسیب بافتی و مرگ می شود.
این زخم ها بیشتر در میان افراد مسن، افراد با محدودیت حرکتی و افرادی که به دلیل بیماری یا شرایط دیگر در بستر هستند دیده می شود. اگرچه زخم بستر قابل درمان است، اما میتواند باعث عوارضی مانند عفونت و نیاز به قطع عضو شود. اگر به موقع و در مراحل اولیه آن تشخیص داده و درمان نشود ممکن است سالها طول بکشد تا بهبود یابند اما درمان زخم بستر درجه1 راحتتر و همراه با عوارض کمتری است و همچنین مدت زمان کمتری برای بهبود نیاز است پس لازم است تا زخم بستر در مراحل اولیه درمان شود و به زخم بستر شدید تبدیل نشود ر صورت عدم درمان نیز، عفونتها میتوانند به خون، قلب و استخوانها سرایت کرده و زندگی را تهدید کنند.
اگر شروع به تجربه علائم با تغییرات پوستی یا درد ناشی از بی حرکتی کردید، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
زخم بستر، نواحی موضعی نکروز بافتی هستند که معمولاً زمانی ایجاد میشوند که بافت نرم بین یک برجستگی استخوانی و یک سطح خارجی برای مدت طولانی فشرده شود. این زخم ها از زخم های بسته تا باز را شامل می شوند و بر اساس عمق زخم به چهار مرحله طبقه بندی می شوند:
1. زخم مرحله 1 هنوز پوست شکسته نشده است.
مرحله اول خفیف ترین است و لایه بالایی پوست شما را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مرحله زخم هنوز باز نشده است.
2. زخم مرحله 2 در دو لایه بالایی پوست شکستگی ایجاد میشود.
3. زخم مرحله 3 بر دو لایه بالایی پوست و همچنین بافت چربی تأثیر می گذارد.
4. زخم های مرحله 4 زخم های عمیقی هستند که ممکن است عضله، تاندون ها، رباط ها و استخوان را تحت تاثیر قرار دهند.
5. دو نوع زخم بستر شدیدتر که در یکی از این چهار مرحله نمی گنجد:
زخم های پوستی در مراحل مختلف ایجاد می شوند. این فرآیند مرحله بندی برای کمک به متخصص شما در تشخیص و درمان شما کمک میکند.
زخم بستر عمدتاً روی هر پوستی که نواحی استخوانی بدن را می پوشاند ایجاد می شود.
فشار طولانی مدت.
در بیشتر موارد، این فشار ناشی از نیروی استخوان به یک سطح است، مانند زمانی که بیمار برای مدت طولانی در وضعیت نشسته یا خوابیده باقی می ماند. وقتی این فشار از فشار مویرگ بافتی بیشتر شود، بافت های اطراف را از اکسیژن محروم می کند و در صورت عدم درمان می تواند منجر به نکروز بافت شود.
علاوه بر این، رطوبت ناشی از بی اختیاری، تعریق یا ترشح می تواند ضریب اصطکاک بین پوست و سطح را افزایش دهد و آن را بیشتر در معرض آسیب اصطکاک قرار دهد. افزایش رطوبت همچنین میتواند پیوندهای بین سلولهای اپیتلیال را تضعیف کند و در نتیجه باعث خیساندن پوست میشود که همچنین پوست را در برابر فشار، برش و آسیب اصطکاک مستعدتر میکند.
هر مرحله از زخم پوستی علائم متفاوتی دارد. بسته به مرحله، ممکن است یکی از موارد زیر را داشته باشید:
1. تغییر رنگ پوست
2. درد، خارش یا سوزش در ناحیه آسیب دیده
3. پوست باز
4. پوستی که نرم تر یا محکم تر از پوست اطراف است
5. نکروز یا بافت مرده ای که سیاه به نظر می رسد
زخم نیز ممکن است عفونی باشد. علائم زخم بستر عفونی عبارت است از:
1. قرمزی یا تغییر رنگ اطراف زخم
2. زهکشی چرک یا سبز رنگ
3. بوی بد
4. تب
در زخم بستر مرحله 1 ناحیه آسیب دیده بدون شکستگی یا پارگی سطحی است اما ممکن است:
1. در افرادی که پوست روشنتری دارند قرمز و در افرادی که پوست تیرهتری دارند آبی یا بنفش است
2. پس از برداشتن فشار بیش از 30 دقیقه قرمز یا تیره تر باقی بماند
3. اگر محکم فشار داده شود رنگ پریده نمی شود
4. در لمس دردناک باشد
5. دمای گرم تری نسبت به بافت های طبیعی اطراف دارند
6. احساس سفت تر از بافت های اطراف
7. باعث سوزش یا خارش خفیف شود
پزشک شما ممکن است شما را به یک تیم مراقبت از زخم متشکل از پزشکان، متخصصان و پرستاران با تجربه در درمان زخم بستر ارجاع دهد. این تیم ممکن است زخم شما را بر اساس عوامل مختلفی ارزیابی کند، از جمله:
1. اندازه و عمق زخم شما
2. نوع بافتی که مستقیماً تحت تأثیر زخم شما قرار می گیرد، مانند پوست، ماهیچه یا استخوان
3. رنگ پوست تحت تاثیر زخم شما
4. میزان مرگ بافتی که از زخم شما رخ می دهد
5. وضعیت زخم شما، مانند وجود عفونت، بوی شدید یا خونریزی
متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است نمونه برداری از مایعات و بافت زخم پوست شما را بگیرد و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد.
در این قسمت به اختصار در رابطه با اینکه زخم بستر چیست و به چه علت ایجاد میشود توضیح داده شد، شما می توانید در صورت نیاز به مشاوره در هر ساعت از شبانه روز با کارشناسان ارماطب تماس بگیرید تا در سریع ترین زمان ممکن، پرستاران با تجربه ما شما را یاری کنند.
همانطور که گفته شد زخم بستر بر اساس سطح آسیب بافتی می توانند در چهار مرحله پیشرفت کنند. این مراحل به پزشکان کمک می کند تا بهترین روش درمانی را برای بهبودی سریع تعیین کنند.
عوامل کلیدی که در درمان زخم بستر مرحله 1 باید در نظر گرفته شوند، شناسایی علت زخم و تعیین بهترین روش برای جلوگیری از بدتر شدن آن، از جمله ارزیابی وضعیت تغذیه بیمار است. وجود زخم بستر مرحله 1 باید سیگنالی برای انجام اقدامات پیشگیرانه باشد.
درمان شما به مرحله و وضعیت زخم شما بستگی دارد. جابجایی مکرر و تمیز، خشک و عاری از عوامل تحریک کننده برای ارتقای بهبودی مهم است. اگر خیلی زود تشخیص داده شود و به درستی درمان شود، این زخم ها در عرض چند روز بهبود می یابند. اگر زخم بستر شدید درمان نشود، ممکن است سالها طول بکشد تا بهبود یابد.
زخم های مرحله 1 و 2 معمولاً نیازی به جراحی ندارند، اما زخم های مرحله 3 و 4 ممکن است احتیاج به جراحی داشته باشند. زخم های مرحله 3 و 4 بیشتر به جراحی و درمان زخم با فشار منفی نیاز دارند. درمان زخم بستر های عمیق مزمن ممکن است دشوار باشد.
1. اولین قدم برای درمان زخم بستر مرحله 1، برداشتن فشار از ناحیه آسیب است. هر گونه فشار اضافه یا بیش از حد می تواند باعث شکستن زخم از سطح پوست شود. اگر دراز کشیده اید، موقعیت خود را تنظیم کنید یا از بالش و پتو به عنوان پد اضافی استفاده کنید.
2. همچنین تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه آسیب دیده برای کاهش آسیب بافت مهم است.
3. به خوبی هیدراته بمانید و غذاهای سرشار از کلسیم، پروتئین و آهن را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. این غذاها به سلامت پوست کمک می کنند.
درمان زودهنگام احتمال تجربه عوارض احتمالاً تهدید کننده زندگی از جمله عفونت را کاهش می دهد. مراحل بعدی اغلب به درمان های تهاجمی تر و زمان بهبودی طولانی تری نیاز دارند.
در صورت درمان زود هنگام زخم بستر مرحله 1، زخم میتواند در حدود 3 روز بهبود یابد.
اقدامات احتیاطی می توانند در به حداقل رساندن خطر ایجاد زخم بستر در بیماران در معرض خطر و به حداقل رساندن عوارض در بیمارانی که قبلاً علائم را نشان داده اند، کمک کند.
بیمار باید با توجه به سطح فعالیت، تحرک و توانایی فرد برای تغییر موقعیت به طور مستقل تغییر موقعیت دهد.از بیماران ممکن است بسته به سطح بیماری نیاز به جابجایی بیشتر یا کمتر مکرر داشته باشند.
استراتژی های پیشگیرانه زیر می تواند به کاهش خطر ابتلا و جلوگیری از زخم بستر کمک کند. این موارد شامل اما محدود به موارد زیر نیست:
1. تغییر وضعیت هر 2 تا 3 ساعت در رختخواب یا هر 15 دقیقه در ویلچر
2. مراقبت از پوست: اگر در بیمارستان بستری هستید یا در غیر این صورت بی حرکت هستید، به طور منظم پوست خود را برای علائم زخم فشاری بررسی کنید
3. پوست را تمیز و خشک نگه دارید.
4. از ماساژ دادن برجستگی های استخوانی خودداری کنید.
5. دریافت کافی پروتئین و کالری را تامین کنید.
6. اگر در حال حاضر سیگار می کشید، سیگار را ترک کنید
7. تا حد امکان ورزش کنید، مانند پیاده روی کوتاه چند بار در روز یا نشستن و حرکات کششی
8. هیدراته ماندن
9. کاهش فشار بر روی نواحی مستعد ابتلا به زخم فشاری با استفاده از:
1. عدم تحرک یا محدودیت حرکت مثل آسیب نخاعی
2. بیماری هایی که بر جریان خون تأثیر می گذارند مانند دیابت، تصلب شرایین، نارسایی قلبی و کلیه، پارکینسون،
3. پوست شکننده
4. بی اختیاری ادرار یا مدفوع
5. تغذیه نامناسب یا کم آبی بدن: در رژیم غذایی خود مواد مغذی کافی دریافت نکنید، که ممکن است بر وضعیت پوست شما تأثیر بگذارد
6. چاقی
7. رطوبت بیش از حد
8. مصرف دخانیات
مجموعه سلامتی ارماطب با دارا بودن تیمی از پرستاران با مهارت و با تجربه تمام تلاش خود را در راستای رفع نیاز های شما به بهترین شکل ممکن می کند. بنابراین در صورت نیاز به مشاوره و اطلاعات بیشتر درباره زخم بستر و پرستاری بیمار زخم بستر در منزل می توانید از طریق راه های درج شده در سایت با کارشناسان ما تماس بگیرید و از مشاوره رایگان بهره مند شوید.