عفونت قارچی پوست و ناخن foot-and-toenail-fungus یکی از شایع ترین بیماری هایی است که ممکن است افراد در هر سنی با آن درگیر شوند. کچلی پا (یا قارچ پا یا پای ورزشکاران) نوعی عفونت پوستی است که بر اثر قارچ ایجاد میشود. استفاده از کرمهای ضد قارچ برای درمان این مشکل، معمولا موثر است. نکاتی که در ادامه ذکر میشود، میتواند به شما کمک کند کچلی پا را درمان، و از بازگشت دوبارهی آن پیشگیری کنید.
خارش و سوزش پای ورزشکارکه ناشی از قارچ ها می باشد، دشمن مشترکی است که در تمام رختکن های ورزشی در کمین است. اما حتی به سالن ورزشی نرفته باشید باز هم می توانید این مشکل پا را پیدا کنید.
عفونت قارچی پای ورزشکار - که به آن tinea pedis نیز می گویند - یک عفونت قارچی مسری است که پوست پا را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین می تواند به ناخن های پا و دست ها سرایت کند. عفونت قارچی پای ورزشکار نامیده می شود زیرا معمولاً در ورزشکاران دیده می شود.
عفونت قارچی پای ورزشکار جدی نیست، اما گاهی اوقات درمان آن سخت است. اگر دیابت دارید یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید و مشکوک به بیماری عفونت قارچی پای ورزشکار هستید، باید فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
عفونت قارچی پای ورزشکار زمانی رخ می دهد که قارچ کچلی روی پا رشد می کند. شما می توانید قارچ را از طریق تماس مستقیم با یک فرد آلوده یا با لمس سطوح آلوده به قارچ بگیرید. این قارچ در محیط های گرم و مرطوب رشد می کند. معمولاً در دوشها، کف اتاقهای رختکن و اطراف استخرها یافت میشود.
هر کسی ممکن است به عفونت قارچی پای ورزشکار مبتلا شود، اما برخی رفتارها خطر ابتلا را افزایش می دهد. عواملی که خطر ابتلا به بیماری عفونت قارچی پای ورزشکار را افزایش می دهند عبارتند از:
1. بازدید از اماکن عمومی با پای برهنه، به ویژه اتاقهای رختکن، دوشها و استخرهای شنا
2. به اشتراک گذاشتن جوراب، کفش یا حوله با فرد مبتلا
3. پوشیدن کفش های تنگ و بسته
4. خیس نگه داشتن پاها برای مدت طولانی
5. داشتن پاهای عرق کرده
6. داشتن آسیب جزئی پوست یا ناخن روی پای شما
کچلی پا نوعی عفونت قارچی در پوست پا است. این مشکل بسیار شایع است- در حدود یک نفر از هر چهار نفر به کچلی پا دچار هستند. در حالت عادی، تعداد کمی قارچ روی پوست انسان وجود دارد و آسیبی به پوست نمیزند. اما اگر شرایط مساعد باشد، این قارچها تکثیر میشوند، به پوست حمله میکنند و باعث عفونت میشوند. شرایطی که برای قارچ مناسب است، گرما و رطوبت و نقاطی از پوست است که هوا به آن نمیرسد، مانند بین انگشتان پا.
هر کسی ممکن است به کچلی پا (قارچ پا) دچار شود، اما این مشکل بیشتر در بین افرادی شایع است که پایشان بیشتر عرق میکند، یا کفشها و جورابهایی میپوشند که باعث میشود پایشان بیشتر عرق کند. کچلی پا میتواند از شخصی به شخص دیگر منتقل شود. به عنوان مثال ممکن است در محل دوشهای مشترک که ورزشکاران یا شناگران استفاده میکنند، این قارچ منتقل شود.
در هنگام دوش گرفتن ممکن است یک پوستهی بسیار ریز از قسمتهای آلودهی پوست شخصی که به کچلی پا مبتلاست، جدا شود. سپس شخص دیگری روی این پوستههای ریز پا میگذارد و بدین ترتیب عفونت به او منتقل میشود و گسترش مییابد. با شکل گرفتن یک محدودهی کوچک از عفونت قارچی روی پوست، این عفونت روی پوست منتشر میشود و گسترش مییابد.
بسیاری از علائم احتمالی عفونت قارچی پای ورزشکار وجود دارد که عبارتند از:
1. خارش، سوزش و سوزش بین انگشتان پا یا کف پا
2. تاول روی پاهای شما که خارش دارند
3. ترک خوردگی و کنده شدن پوست روی پاها، معمولا بین انگشتان پا و کف پا
4. خشکی پوست کف پا یا کناره های پا
5. پوست خام روی پاهای شما
6. ناخن های پا تغییر رنگ، ضخیم و شکننده
7. ناخن های پا که از بستر ناخن جدا می شوند
پزشک ممکن است عفونت قارچی پای ورزشکار را از روی علائم تشخیص دهد. یا، اگر پزشک مطمئن نباشد که عفونت قارچی باعث علائم شما شده است، ممکن است آزمایش پوستی را تجویز کند.
ضایعات پوستی معاینه هیدروکسید پتاسیم رایج ترین آزمایش برای عفونت قارچی پای ورزشکاران است. پزشک ناحیه کوچکی از پوست آلوده را می تراشد و آن را در هیدروکسید پتاسیم قرار می دهد. KOH سلولهای طبیعی را از بین میبرد و سلولهای قارچی را دست نخورده باقی میگذارد، بنابراین به راحتی زیر میکروسکوپ قابل مشاهده هستند.
عفونت قارچی پای ورزشکار اغلب با داروهای ضد قارچ موضعی بدون نسخه (OTC) قابل درمان است. اگر داروهای OTC عفونت شما را درمان نکنند، پزشک ممکن است داروهای ضد قارچی موضعی یا خوراکی تجویز کند. پزشک شما همچنین ممکن است درمان های خانگی را برای کمک به رفع عفونت توصیه کند.
داروهای OTC
بسیاری از داروهای ضد قارچ موضعی OTC وجود دارد، از جمله:
میکونازول (دزنکس)
تربینافین (Lamisil AT)
کلوتریمازول (Lotrimin AF)
بوتنافین (Lotrimin Ultra)
تولنفتات (تیناکتین)
داروهای تجویزی
برخی از داروهای تجویزی که ممکن است پزشک شما برای عفونت قارچی پای ورزشکار تجویز کند عبارتند از:
پزشک ممکن است توصیه کند پاهای خود را در آب نمک یا سرکه رقیق قرار دهید تا به خشک شدن تاول ها کمک کنید.
روغن درخت چای به عنوان یک درمان جایگزین برای درمان عفونت قارچی پای ورزشکاران با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است. از پزشک خود بپرسید که آیا محلول روغن درخت چای می تواند به عفونت قارچی پای ورزشکار شما کمک کند. روغن درخت چای می تواند در برخی افراد باعث درماتیت تماسی شود.
عفونت قارچی پای ورزشکار در برخی موارد می تواند منجر به عوارض شود. عوارض خفیف شامل واکنش آلرژیک به قارچ است که می تواند منجر به تاول در پا یا دست شود. همچنین امکان بازگشت عفونت قارچی پس از درمان وجود دارد. اگر عفونت باکتریایی ثانویه ایجاد شود، می تواند عوارض شدیدتری داشته باشد. در این صورت ممکن است پای شما متورم، دردناک و داغ باشد. چرک، زهکشی و تب علائم اضافی عفونت باکتریایی هستند.
همچنین ممکن است عفونت باکتریایی به سیستم لنفاوی سرایت کند. عفونت پوستی می تواند منجر به عفونت سیستم لنفاوی یا غدد لنفاوی شما شود. عفونت پای ورزشکار می تواند خفیف یا شدید باشد. برخی به سرعت پاک می شوند و برخی دیگر برای مدت طولانی دوام می آورند. عفونت پای ورزشکار عموماً به درمان ضد قارچی پاسخ خوبی می دهد. با این حال، گاهی اوقات عفونت های قارچی به سختی از بین می روند. درمان طولانی مدت با داروهای ضد قارچ ممکن است برای جلوگیری از عود عفونت پای ورزشکار ضروری باشد.
چندین کار وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از عفونت پای ورزشکاران انجام دهید:
هر روز پاهای خود را با آب و صابون بشویید و به خصوص بین انگشتان پا را کاملا خشک کنید.
1. جوراب ها، ملافه ها و حوله ها را در آب با دمای 140 درجه فارنهایت (60 درجه سانتیگراد) یا بالاتر بشویید. ترکیب جورابهای شستشو و استفاده از توصیههای ضد قارچ OTC باید بیشتر موارد عفونت قارچی پای ورزشکار را درمان کند. می توانید کفش های خود را با استفاده از دستمال های ضدعفونی کننده (مانند دستمال مرطوب کلروکس) یا اسپری ضدعفونی کنید.
2. روزانه دو بار پاهایتان را با آب و صابون بشویید. همیشه بین انگشتان پاها را تمیز کنید.
3. پاهای خود را خشک نگه دارید. استفاده از پودر تالک ضد قارچ می تواند به شما کمک کند. طیف وسیعی از محصولات پودر تالک ضد قارچ برای خرید در دسترس است. تا حد امکان در خانه پابرهنه راه بروید.
4. به محض اتمام ورزش یا تمرین کفش های خود را درآورید.
5. کفش های آزاد و کفش هایی که هوا درون آن ها در گردش است را بپوشید؛ مخصوصا در ماه های گرم سال. بهترین جنس کفش چرم یا کرباس است.
6. قبل از پوشیدن جوراب، جوراب ساق بلند یا جوراب شلواری، مطمئن شوید که پاهایتان خشک است. جوراب هایی بپوشید که از موادی مانند نخ، ابریشم یا پشم ساخته شده اند و رطوبت را می گیرند.
7. هنگام راه رفتن در استخرهای عمومی و اتاق های رختکن عمومی یا دوش ها، دمپایی بپوشید.
8. به صورت منظم کفش هایتان را عوض کنید تا نسبتا خشک شوند. کفش ها برای خشک شدن به زمان نیاز دارند.
9. کفش های خود را اشتراکی استفاده نکنید.
10. حوله ها و ملافه های خود را مرتب بشویید.
11. اگر حیوان خانگی شما ریزش مو دارد، این موضوع می تواند نشانه ای از قارچ عامل عفونت پای ورزشکار باشد و بهتر است حیوان خانگی خود را نزد دامپزشک ببرید. قارچ عفونت پای ورزشکار می تواند از طریق حیوانات خانگی به انسان منتقل شود.
در آخر
همانطور که گفته شد همه افراد در معرض این زخم قارچی پا هستند که چنانچه به موقع درمان شود و بعد از آن به خوبی مراقبت شوند می توان از ابتلا دوباره به آن و حتی از خطرات احتمالی مبتلا شدن به این زخم قارچی جلوگیری کرد. برای آگاهی بیشتر از بیماری های مرتبط و راهکار های پیشگیری از آن مقالات سایت را مطالعه نمایید. همینطور خدمات ارماطب در زمینه درمان زخم های قارچی و غیره را می توانید با مراجعه به سایت و تماس با کارشناسان آگاهی یابید.