اگر شرایطی تنفس یا دریافت اکسیژن کافی به خون را برای شما سخت کند، ممکن است از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده کنید و این وضعیت نارسایی تنفسی نامیده می شود. ونتیلاتورهای مکانیکی دستگاه هایی هستند که به عنوان دمنده عمل می کنند تا هوا را به داخل و خارج از ریه ها منتقل کنند درمانگر تنفسی و پزشک، ونتیلاتور را تنظیم می کنند تا میزان دفع هوا را به ریه ها و میزان هوای دریافتی شما کنترل کند، همچنین ممکن است به شما ماسکی تعبیه شود تا هوا از دستگاه تنفس مصنوعی به ریه های شما وارد شود و یا اگر مشکل تنفسی شما جدی تر است، ممکن است به لوله تنفسی نیاز داشته باشید. ونتیلاتورهای مکانیکی عمدتا در بیمارستان ها و در سیستم های حمل و نقل مانند آمبولانس ها استفاده می شوند. در برخی موارد، اگر بیماری طولانی مدت باشد و مراقبان در خانه آموزش ببینند و از پرستاری کافی برخوردار باشند، می توان از آنها در خانه استفاده کرد.
استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) ممکن است شما را مستعد ابتلا به ذات الریه، آسیب به تارهای صوتی یا سایر مشکلات کند. برای آشنایی بیشتر با دستگاه ونتیلاتور و نحوه کاربرد و همچنین موارد استفاده از آن با ما همراه باشید.
ونتیلاتورها دستگاه هایی هستند که هوا با اکسیژن اضافی را به راه های هوایی و ریه های شما می رسانند. راه های هوایی شما لوله هایی هستند که هنگام تنفس، هوای غنی از اکسیژن را به ریه ها می برند. همچنین هنگام بازدم، دی اکسید کربن را از ریه های شما خارج می کنند.
ونتیلاتور از فشار برای دمیدن هوا _ یا هوا با اکسیژن اضافی _ به ریه های شما استفاده می کند. این فشار به فشار مثبت معروف است. شما معمولا هوا را به تنهایی بیرون می دهید، اما گاهی اوقات ونتیلاتور این کار را برای شما نیز انجام می دهد. یک ونتیلاتور را می توان طوری تنظیم کرد که تعداد دفعات معینی در دقیقه " تنفس" کند. گاهی اوقات به گونه ای تنظیم می شود که دستگاه فقط در مواقعی که به آن نیاز دارید برای کمک به تنفس شما هوا را وارد ریه های شما کند.
قبل از اینکه تیم مراقبت های بهداشتی شما را روی دستگاه تنفس مصنوعی بگذارند، ممکن است به شما بدهند:
• اکسیژن از طریق ماسک
• داروهایی برای خواب آلودگی و جلوگیری از احساس درد
• مایعات و سایر داروها از طریق ورید (IV) برای کمک به جریان خون غنی از اکسیژن به اندام های شما
دو راه برای ورود هوا از دستگاه تنفس مصنوعی به ریه ها وجود دارد. ممکن است از ماسک استفاده کنید یا ممکن است به لوله تنفسی نیاز داشته باشید.
اگر شرایطی، تنفس فرد را دشوار کند (نارسایی تنفسی) ممکن است در مواقع اضطراری به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز داشته باشید. همچنین ممکن است در حین جراحی نیاز به ونتیلاتور پیدا کنید.
نارسایی تنفسی می تواند یک اورژانس تهدید کننده زندگی باشد. وقتی نمی توانید به خوبی نفس بکشید، اندام های شما نمی توانند اکسیژن کافی برای کار دریافت کنند. گاهی اوقات، دی اکسید کربن بیش از حد، یک گاز زائد از سلول های بدن شما، می تواند در خون شما انباشته شود. بسیاری از شرایط و آسیب ها می توانند بر تنفس شما تاثیر بگذارند. برای مثال:
• سندروم دسترس تنفسی حاد (ARDS)
• آسیب سر یا سکته مغزی
• آسم
• بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) یا سایر بیماری های ریوی
• مصرف بیش از حد دارو
• سندروم دیسترس تنفسی نوزادان، که مشکل تنفسی است که نوزادان به ویژه نوزادان نارس را تحت تاثیر قرار می دهد.
• پنومونی
• سپسیس، که یه عفونت در جریان خون است.
• آسیب نخاعی، فلج اطفال، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)، پیوند خارجی میاستنی گراویس، و سایر بیماری ها یا عواملی که بر اعصاب و ماهیچه های درگیر در تنفس تاثیر می گذارند.
• ایست قلبی ناگهانی
اگر می خواهید با بیهوشی عمومی (دارویی که شما را خواب آلود می کند و از احساس درد جلوگیری می کند) به یک دستگاه تنفس مصنوعی نیاز داشته باشید. داروهای مورد استفاده برای بیهوشی می توانند بر تنفس طبیعی شما تاثیر بگذارند. ونتیلاتور به کنترل تنفس شما کمک می کند.
یکی از جدی ترین و رایج ترین خطرات استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی، ابتلا به پنومونی است. لوله تنفسی سرفه را برای شما سخت می کند. سرفه به پاکسازی مجاری هوایی از میکروب هایی که می توانند باعث عفونت شوند کمک می کند. لوله تنفسی که در راه هوایی شما قرار می گیرد می تواند به باکتری ها و ویروس ها اجازه ورود به ریه ها را بدهد و در نتیجه باعث پنومونی شود.
پنومونی یک نگرانی عمده است زیرا افرادی که باید روی دستگاه تنفس مصنوعی قرار گیرند ممکن است درمان بیماری یا شرایط دیگر شما را دشوارتر کند. ممکن است به آنتی بیوتیک های خاصی نیاز داشته باشید، زیرا باکتری هایی که باعث پنومونی می شوند می توانند به آنتی بیوتیک های استاندارد مقاوم باشند.
یکی دیگر از خطرات استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی، عفونت سینوسی است. این نوع عفونت در افرادی که لوله های داخل نایی دارند بیشتر دیده می شود. عفونت سینوسی با آنتی بیوتیک درمان می شود.
قرار گرفتن بر روی دستگاه تنفس مصنوعی می تواند خطر ابتلا به سایر مشکلات را افزایش دهد، مانند:
• آتلکتازی، وضعیتی که در آن ریه یا قسمت هایی از آن به طور کامل منبسط نمی شود. این باعث می شود کیسه های هوا فرو بریزد و میزان اکسیژنی که به خون شما می رسد کاهش می یابد.
• لخته شدن خون و تجزیه پوست. هنگام استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی، ممکن است لازم باشد در رختخواب بمانید یا از ویلچر استفاده کنید. ماندن در یک وضعیت برای مدت طولانی می تواند خطر لخته شدن خون، زخم های جدی روی پوست به نام زخم بستر و عفونت را افزایش دهد.
• تجمع مایع. در کیسه های هوایی داخل ریه ها، که معمولا پر از هوا هستند. به این ادم ریوی می گویند.
• آسیب ریه. فشار بیش از حد هوا به داخل ریه ها یا فشار زیاد می تواند به ریه های شما آسیب برساند. اکسیژن بیش از حد نیز می تواند به ریه های شما آسیب برساند. نوزادانی که از دسنگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند، به ویزه نوزادان نارس، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای آسیب ریه ناشی از اکسیژن درمانی بیش از حد و عفونت های ریه در دوران کودکی و بزرگسالی باشند.
• ضعف عضلانی. استفاده از ونتیلاتور کار دیافراگم و سایر ماهیچه های تنفسی را کاهش می دهد، بنابراین ممکن است ضعیف شوند. این ممکن است منجر به برخی مشکلات و تاخیر در خارج کردن دستگاه شود.
• پنوموتوراکس. این وضعیتی است که زمانی ایجاد می شود که هوا از ریه ها و به فضای بین ریه ها و دیواره قفسه سینه نشت می کند و گاهی اوقات به عضلات و بافت های دیواره قفسه سینه و گردن شما وارد می شود. این نشت می تواند باعث درد و تنگی نفس شود. ممکن است باعث فروپاشی یک یا هر دو ریه شود. هوایی که وارد قفسه سینه می شود همچنین می تواند به قلب شما فشار بیاورد و در نتیجه یک وضعیت تهدید کننده زندگی ایجاد می کند که نیاز به قراردادن فوری لوله در قفسه سینه برای تخلیه هوا و کاهش فشار روی قلب شما دارد.
• آسیب تارهای صوتی. لوله تنفسی می تواند به تارهای صوتی شما آسیب برساند، که می تواند بر عبور هوا به داخل ریه ها تاثیر بگذارد، به خصوص در کوردکان خردسال با راه های هوایی کوچکتر. اگر بعد از برداشتن لوله تنفسی دچار گرفتگی صدا یا مشکل در صحبت کردن یا تنفس شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
شما باید برای مدت طولانی از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده کنید و وضعیت شما پایدار است، ممکن است بتوانید از دستگاه تنفس مصنوعی در خانه استفاده کنید. این می تواند به جلوگیری از برخی از عوارض اقامت طولانی مدت در بیمارستان و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند.
قبل اینکه با دستگاه تنفس مصنوعی به خانه بروید، تیم مراقبت های بهداشتی به شما و مراقبانتان آموزش می دهد که چگونه:
• از ونتیلاتور خود استفاده و نگهداری کنید.
• اگر از لوله داخل نایی استفاده می کنید، به طور منظم برای از بین بردن مخاط از مجاری تنفسی خود تعویض کنید.
• تجهیزات مورد نیاز برای پاکسازی مخاط و باز نگه داشتن راه های هوایی را حفظ کنید.
• تشخیص دهید چه زمانی مشکل جدی وجود دارد و چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرید.
آنچه در این مقاله بدان اشاره شد، خلاصه ای از آشنایی با ونتیلاتور و کاربرد و عوارض آن می باشد. امروزه پس از خروج از بیمارستان، تیم مراقبت های بهداشتی شما به طور منظم پیگیری می کند تا مطمئن شود که درمان شما با ونتیلاتور در خانه به خوبی کار می کند و علاوه بر استفاده از ونتیلاتور، امکان استفاده از آن در منزل نیز وجود دارد.
شرکت گردشگری سلامت ارماطب، ارائهدهنده خدمات سلامت از سوی برترین کارشناسان و مجربترین کادردرمان است و با دراختیارداشتن پرستاران توانمند که زیر نظر بهترین پزشکان اصول لازم و حرفه ای پرستاری را فراگرفته اند می تواند در ارائه خدمات ونتیلاتور در منزل به شما عزیزان کمک کند.
بنابراین در صورت نیاز، و همچنین برای آگاهی از خدمات ونتیلاتور در منزل، از طریق راههای ارتباطی زیر با کارشناسان ما در ارماطب در ارتباط باشید.
مقالات مرتبط: