چرا استرس باعث پرخوری می شود؟

پرخوری عصبی از مواردی است که همه برنامه های کاهش وزن را نابود می کند.

حقایقی که پشت عبارت پرخوری عصبی است بدین صورت است که:

استرس، هورمون هایی را در بدن آزاد می کند که افراد را به سمت خوردن غذاهای چرب و شیرین هل می دهد.

در واقع استرس در کوتاه مدت موجب سرکوب و کاهش اشتها می شود.استرس یک سری پیام عصبی به غدد فوق کلیه ارسال می کند تا هورمون اپی نفرین آزاد شود و این هورمون در واقع میل به غذا خوردن را در بدن کاهش می دهد.اما اگر استرس برای طولانی مدت ادامه پیدا کند، هورمون کورتیزول از غذد فوق کلیه آزاد می شود که منجر به افزایش اشتها می گردد.

به نظر می رسد فرد با مصرف غذاهای پرچرب و شیرین، استرس را موقتی کاهش می دهد به این صورت که این غذاها اثرات بازخوردی دارند و پاسخ احساسات مرتبط با استرس را کاهش می دهد.البته باید متذکر شد که پرخوری تنها ناشی از شرایط استرس زا نیست بلکه در این شرایط فرد علاوه بر شرایط روحی دچار کم خوابی، بی تحرکی و افزایش مصرف نوشیدنی های الکلی می شود که همه این عوامل منجر به چاقی می شود.

برخی از تحقیقات نشان داده اند که زنان در شرایط استرس زا بیشتر به غذا خوردن پناه می برند تا مردان و چاقی و پرخوری ناشی از استرس در زنان بیشتر از مردان است.

حال بحث اینجاست که چگونه می توان استرس را بدون پرخوری مهار کرد؟

وقتی فرد در شرایط استرس زایی قرار میگیرد باید یخچال و کابینت ها از هرگونه غذای پرچرب و شیرین خالی نگه داشته شود.چون مصرف این غذاهای راحت در واقع دعوت مشکلات به زندگی است که با پیشنهادات زیر میتوان بجای پرحوری با استرس مقابله کرد:

1.مدیتیشن

مطالعات نشون میده مدیتیشن علاوه بر کنترل فشارخون و بیماری قلبی استرس را نیز کاهش می دهد.مدیتیشن به افراد کمک می کند تا در انتخاب غذاها توجه بیشتری داشته باشند.

2.ورزش

چون که سطح کورتیزول بسته به شدت و مدت ورزش متفاوت است به طور کلی می تواند برخی از اثرات منفی استرس را خنثی کند.ورزشهایی مثل یوگا در کنترل استرس بسیار موثر هستند.