ابدومینوپلاستی یا تامی تاک یکی از رایج ترین جراحی های زیبایی شکم است که در سرتاسر جهان انجام می شود و به یک روش موثر برای کانتورینگ بدن تبدیل شده است. با این حال، به دلیل ماهیت این روش، راه طولانی ای برای بهبودی در پیش روست. عوامل زیادی در سرعت و اثربخشی ریکاوری شکم شما نقش دارند مانند: عادت سیگار کشیدن، سطح فعالیت بعد از عمل، پاسخ ایمنی بدن و توانایی طبیعی شما. تکنیک های جراحی متفاوتی برای تسریع زمان بهبودی و کاهش عوارض ایجاد شده است، اما خطر عوارض جزئی و عمده همچنان وجود دارد. موثرترین راه برای کاهش خطر عوارض بعد از عمل این است که تمام دستورالعمل های بهبودی خود را دقیقاً همانطور که به شما داده شده است دنبال کنید.
در ادامه می خواهیم قدم به قدم بعد از ابدومینوپلاستی را با یکدیگر بررسی کنیم:
هفته اول بهبودی معمولاً برای بیمارانی که تحت عمل جراحی ابدومینوپلاستی قرار گرفته اند؛ ناخوشایندترین هفته است زیرا در این هفته، شکم بیمار، متورم و کبود و دردناک است. کمپرس یخ می تواند به کاهش تورم کمک کند و برای کمک به کاهش درد در دوران نقاهت ابدومینوپلاستی، داروهای مسکن تجویز می شود. اگر به دستورات پزشک پایبند باشید؛ درد کمتری را تجربه خواهید کرد و داروی کمتری مصرف می کنید. تمام روش های تامی تاک نیاز به یک برش نسبتاً وسیع دارند که بدن را در معرض خطر ورود باکتری ها و سایر مهاجمان قرار می دهد. پزشک با علم بر این موضوع، درمان آنتی بیوتیکی را برای شما آغاز خواهد کرد و ریسک عفونت پس از جراحی را کاهش خواهد داد. پس از جراحی، شکم شما پانسمان می شود و از آن روز پوشیدن یک لباس فشاری اجباریست. این لباس مخصوص، مانند یک چسب شکمی عمل می کند که به کاهش تورم، جلوگیری از تشکیل لخته های خون و تسریع بهبودی، کمک خواهد کرد. باندها باید تعویض شوند و ناحیه بریده شده باید هر روز به دقت تمیز شود و لباس های فشرده باید حداقل در 4 هفته اول 24 ساعت شبانه روز پوشیده شوند.
علاوه بر بانداژ شکمی، ممکن است پس از جراحی لوله هایی به منظور تخلیه مایع تجمع یافته در شکم قرار داده شود که سروما را از بدن خارج می کند. اگر این اقدامات برای شما انجام شد؛ پزشک نکاتی را در مورد نحوه مراقبت از لوله ها و تمیز کردن ناحیه به شما ارائه خواهد داد. شما باید سعی کنید تا جایی که می توانید در هفته اول تا 10 روز استراحت کنید و تا شش هفته آینده از انجام فعالیت های بدنی و کارهای منزل و جابجایی اجسام سنگین پرهیز کنید اما پیاده روی آرام چند دقیقه ای در هر ساعت به منظور حفظ گردش خون الزامیست. اگر در هنگام پیاده روی نمی توانید صاف بایستید و خمیده راه می روید جای نگرانی نیست و طبیعی است. هنگام دراز کشیدن، داشتن یک بالش هم زیر زانو و هم زیر سر کمک می کند تا در ناحیه شکم احساس ناراحتی نکنید.
در هفته اول برای حمام کردن، باید از لیف های اسفنجی استفاده کنید که نرم و لطیف باشند. همچنین در طول دوران نقاهت باید از مصرف الکل، نیکوتین و استفاده از رژیم کم سدیم خودداری کنید.
در هفته دوم، درد کم کم شروع به کم شدن می کند و هر گونه کبودی باید به آهستگی محو شود. از سوی دیگر گرچه تورم کاهش پیدا می کند اما به صفر نخواهد رسید و همچنان وجود مقدار کمی تورم طبیعی است. در این هفته بیمار همچنان باید آنتی بیوتیک ها را مصرف کند و از فعالیت بدنی سنگین خودداری کند. معمولاً در این مرحله است که بخیه ها برداشته می شوند، اما باز هم این کار قطعی نیست و به سرعت ترمیم و بهبودی بیمار بستگی دارد. در هفته دوم، پزشک شما را تشویق به انجام پیاده روی های کوتاه مدت خواهد کرد تا گردش خون بیشتر شود و از تشکیل لخته خون جلوگیری شود. برخی از بیماران حتی ممکن است آنقدر احساس خوبی داشته باشند که تنها پس از 10 تا 14 روز به سر کار بازگردند، اما همچنان باید از هر نوع فعالیت شدید اجتناب شود.
در هفته سوم و چهارم بهبودی ممکن است احساس کنید تا حد زیادی به حالت عادی بازگشته اید. در این مرحله انجام فعالیت های معمولی سبک بلامانع است. با این حال، حتی اگر احساس خوبی دارید، تمرینات بیش از حد شدید مانند دراز و نشست یا وزنه برداری باید چند هفته دیگر به تعویق بیفتد. اکثر بیماران تا حدود هفته ششم به طور کامل بهبود می یابند و پس از تایید پزشک، می توانند به سطح ورزش و فعالیت کامل بازگردند. درد، تورم و کبودی باید تقریباً بین سه تا چهار هفته پس از بهبودی از بین برود. در این مرحله احتمالاً به شما توصیه می شود که پوشیدن لباس فشرده خود را متوقف کنید و می توانید به فعالیت های عادی و روزمره خود بازگردید. حتی سیگاریها هم میتوانند عادت خود را بعد از هفته چهارم از سر بگیرند اما بهتر است از این فرصت برای ترک سیگار استفاده کنند. بی حسی در ماه های پس از جراحی کاملا عادیست. بازگشت حس شکم ممکن است تا دو سال طول بکشد و در طی این مدت با درد گهگاه همراه باشد.
سفت کردن و تقویت ناحیه شکم می تواند یکی از چالش برانگیزترین اهداف برای مردان و زنان باشد. نوسانات وزن، بارداری و روند طبیعی پیری میتواند لایه ای پوست شل و افتاده را ایجاد کند که هیچ ورزش یا رژیم غذایی نمی تواند آن را اصلاح کند. بسیاری از بیمارانی که قصد انجام ابدومینوپلاستی دارند، اغلب از خود میپرسند که نتایج آن ها چقدر دوام خواهد داشت و آیا افزایش وزن در آینده میتواند نتایج درمان آن ها را خراب کند یا بی تاثیر خواهد بود. در حقیقت افزایش وزن و عدم توجه به مراقبت های لازم، می تواند منجر به بازگشت چربی ها و از دست دادن مجدد فرم لاغر و زیبای بدن شود اما در صورتی که پس از جراحی ابدومینوپلاستی، کنترل وزن و اصلاح سبک زندگی صورت بگیرد؛ می توان گفت که نتایج ابدومینوپلاستی تا سالیان زیادی ماندگار خواهد بود.
در حالی که نوسانات جزئی وزن در میان بزرگسالان طبیعی است، افزایش وزن قابل توجه (به طور کلی بیش از 10 پوند) پس از انجام عمل جراحی شکم می تواند منجر به تجمع چربی اضافی در معده شود. علاوه بر این، علائم کشش و شل شدن پوست ممکن است برگردند، که همه آنها می توانند بر نتایج عمل جراحی شکم تأثیر بگذارند. افزایش وزن ممکن است به دلایل مختلفی از جمله بارداری، عادات غذایی نامناسب، ورزش نکردن و برخی بیماری ها رخ دهد.
از آنجایی که افزایش وزن پس از تامی تاک میتواند بر نتایج طولانیمدت تأثیر بگذارد، توصیه می شود تا زمانی که وزن ثابت نشده است، انجام این جراحی را به تعویق بیندازید. این مسئله برای خانم ها بدین معناست که تا زمانی که قصد بارداری دارند از انجام این جراحی خودداری کنند و در صورت نیاز، پس از به دنیا آمدن آخرین فرزندشان ابدومینوپلاستی کنند. به طور کلی و در صورت رعایت کردن نکات، نتایج ابدومینوپلاستی تقریبا دائمی است.
برای کمک به جلوگیری از افزایش وزن پس از عمل جراحی شکم و حفظ نتایج درمان، رعایت نکات زیر ضروری است:
کارشناسان ارماطب با در نظر گرفتن مشاوره رایگان به صورت تلفنی، در خدمت شما هستند. شما می توانید جهت کسب آگاهی بیشتر و یافتن پاسخ سوالات خود در این باره از کارشناسان ارماطب کمک بگیرید: