وریدهای واریسی، وریدهای متورم و بزرگ شده ای هستند که معمولا در ساق پا ایجاد می شوند. آنها ممکن است آبی یا بنفش تیره باشند و اغلب به صورت توده، برآمده یا پیچ خورده هستند. در اثر عدم رسیدگی به وریدهای واریسی، زخم های واریسی ایجاد میشود. این نوع زخم ها معمولا آزاردهنده هستند و حتما می بایست زخم های واریسی درمان شوند، در صورتی که برای درمان آنها عملی صورت نگیرد، با گذشت زمان بدتر میشوند. با این حال، آیا زخم واریسی قابل درمان است؟ در اثر ابتلا به زخم واریسی، چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ آیا هر زخم واریسی، نیاز به جراحی دارد؟ با ما همراه باشید تا پاسخ سوال های خود را پیرامون زخم های واریسی دریافت کنید.
زخم واریسی که گاهی به آن زخم وریدی میگویند، زخمی در پا است که زمانی اتفاق میافتد که سیاهرگ های پا خون را به سمت قلب گردش نمیکنند. این یک نوع زخم عروقی است. خون میتواند در وریدها جمع شود و فشاری روی پوست ایجاد کند که میتواند باعث ایجاد زخم باز شود.
زخم های واریسی معمولا در طرفین ساق پا، بالای مچ پا و زیر ساق پا ایجاد میشوند. آنها دیر بهبود مییابند و اغلب برمیگردند. بدون درمان مناسب، آنها میتوانند بزرگتر شوند و باعث مشکلات اضافی پا شوند.
علائم زخم واریسی (وریدی) عبارتند از:
• لکه های پوستی قرمز تیره یا بنفش که میتوانند ضخیم، خشک و خارش دار باشند
• پاهای متورم و دردناک
• یک زخم کم عمق و قرمز با لبه های نامنظم که همچنین ممکن است دارای ترشحات شفاف، زرد یا خونی باشد.
اگر مشکوک به زخم واریسی باشید، پزشک یک آزمایش فیزیکی کامل از جمله بررسی فشار خون در بازو و مچ پا انجام میدهد. تشخیص معمولا بر اساس شرح چگونگی شروع زخم و یافته های معاینه فیزیکی انجام میشود. آزمایشات اضافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• تست شاخص بازویی مچ پا: در طول این آزمایش، کاف های فشار خون روی بازوها و مچ پا قرار میگیرند. یک دستگاه سونوگرافی دستی یا داپلر برای گوش دادن به جریان خون و اندازه گیری فشار خون استفاده میشود. این به پزشکان کمک میکند تا بفهمند که آیا جریان خون در قسمت پایینی پا کاهش یافته است یا خیر.
• سونوگرافی: یک دستگاه سونوگرافی میتواند فشار خون را در نقاط مختلف بازو یا پا اندازه گیری کند، که به پزشک کمک میکند تا تشخیص دهد که آیا انسداد در مجرای عروقی وجود دارد یا خیر و همچنین مشخص میشود که خون با چه سرعتی در شریان های ساق پا جریان دارد.
زخم های وریدی پا باید از نظر عفونت ارزیابی شوند. کشت زخم ممکن است برای تعیین اینکه آیا آنتی بیوتیک مورد نیاز است یا خیر، انجام شود. علاوه بر این، آزمایشات زیر ممکن است مورد استفاده قرار گیرد:
• آزمایش های تصویر برداری: اشعه ایکس، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، یا اسکن استخوان میتواند به شناسایی عفونت استخوان و تعیین اینکه آیا برای برداشتن تمام زخم واریسی عفونی به جراحی نیاز است یا خیر، کمک کند.
زخم های واریسی دلایل مختلفی دارند، موارد زیر میتواند منجر به زخم واریسی پا شود:
• چاقی
• سیگار کشیدن
• ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی
عوامل خطری که میتوانند در ایجاد زخم واریسی نقش داشته باشند، عبارتند از:
• سن: با افزایش سن، رگ ها خاصیت ارتجاعی خود را از دست میدهند و دریچه های رگ های پاها ضعیف میشوند که منجر به زخم های وریدی میشود.
• جنسیت مونث: زنان بیشتر از مردان به زخم واریسی پا مبتلا میشوند.
• ترومبوز ورید عروقی: لخته های خونی که در وریدهای عمقی ساق پا تشکیل میشوند، میتوانند باعث زخم های وریدی شوند.
• سابقه خانوادگی: زخم های واریسی ممکن است ارثی باشند.
• بارداری: بارداری گاهی اوقات میتواند باعث فشار در ساق پا شود که میتواند منجر به زخم های وریدی شود.
• وریدهای واریسی: رگ های واریسی میتوانند خطر ابتلا به زخم های وریدی را افزایش دهند.
• نارسایی وریدی: وقتی وریدهای پا نمیتوانند خون را به درستی گردش کنند، خون در پاها جمع میشود و میتواند باعث ایجاد زخم نارسایی وریدی شود.
در حالی که نمیتوانید از خطرات خاصی که در پی ابتلا به زخم های واریسی ایجاد میشوند، پیشگیری کنید، میتوانید اقداماتی را برای کاهش شانس ابتلا به این بیماری انجام دهید:
• سیگار نکشید: اگر سیگار میکشید، از پزشک خود در مورد برنامه ها و استراتژی هایی که میتواند به شما در ترک سیگار کمک کند، بپرسید.
• فشارخون و کلسترول بالا را کنترل کنید: رژیم غذایی سالم داشته باشید، ورزش کنید و طبق تجویزی که پزشک انجام میدهد، داروها را مصرف کنید.
• دیابت خود را کنترل کنید: اگر به دیابت مبتلا هستید، سطح قند خون را به شدت تحت کنترل داشته باشید.
• وزن خود را سالم نگه دارید: رژیم غذایی کم چرب و کم قند حاوی میوه ها و سبزیجات زیاد بخورید و به طور منظم ورزش کنید تا وزن خود را ثابت نگه دارید.
• جوراب های فشاری بپوشید: افراد مبتلا به نارسایی مزمن وریدی که آنها را مستعد زخم های واریسی میکند، باید روزانه از جوراب های فشاری استفاده کنند.
• از نشستن یا ایستادن طولانی مدت خودداری کنید: به طور منظم برای راه رفتن و کشش استراحت کنید.
درمان زخم واریسی شامل کنترل فشار بالا در وریدهای پا و درمان زخم است.
کنترل فشار در وریدهای پا
کنترل تورم برای بیمارن مبتلا به زخم های واریسی پا ضروری است. بالا بردن پا، بالاتر از سطح قلب، چندین بار در طول روز و هنگام خواب، میتواند به کاهش تورم در پا و محل زخم واریسی کمک کند. معمولا روکش یا بانداژ فشاری روی پاها اعمال میشود. بسته به مقدار مایعی که از زخم خارج میشود، میتوان آنها را به دفعات چند بار در روز یا به ندرت یک بار در هفته تغییر داد.
هنگامی که زخم ساق پا کوچکتر شد یا تقریبا بهبود یافت، ممکن است جوراب های فشاری الاستیک توصیه شود. اندازه جوراب های فشرده با اندازه پاها تناسب دارد و معمولا صبح ها پوشیده میشوند. همچنین برای بیماران با سطح تورم بالا، از پمپ های وریدی میتوان استفاده کرد.
درمان زخم واریسی
اولین قدم در درمان زخم واریسی، برداشتن بافت مرده اطراف زخم و سپس استفاده از یک پانسمان مخصوص برای تشویق به بهبود است. پانسمان باید حدود یک بار در هفته تعویض شود. گاهی اوقات یک جوراب فشرده روی پانسمان پوشیده میشود. چند هفته اول با بانداژ فشاری روی زخم معمولا دردناک است.
پزشک در صورت لزوم، مسکن برای کاهش درد ناحیه زخم واریسی تجویز میکند. با بهبود زخم واریسی، درد زخم ساق پا کاهش مییابد.
جراحی زخم واریسی
بیمارانی که در رابطه با رگ های واریسی خود مبتلا به زخم های واریسی با سطح بهبود ضعیف شده اند، نیاز به مراقبت ها و درمان های پیشرفته تری دارند. گزینه های جدید درمان زخم واریسی کم تهاجمی هستند، به حداقل بیهوشی نیاز دارند و با خیال راحت در مراکز جراحی سرپایی یا حتی مطب پزشکان انجام میشوند. در هر حال، انتخاب های درمای به گروه وریدهای که آسیب دیده اند بستگی دارد و میتواند شامل موارد زیر باشد:
• فرسایش درون وریدی: این روش را میتوان به صورت سرپایی انجام داد. یک کاتتر در ورید صافن (وریدهایی در ناحیه ساق پا) بزرگ و کوچک قرار داده میشود. پس از تزریق داروی بی حس کننده به پوست در امتداد ناحیه ورید مورد درمان، ورید با امواج رادیویی یا لیزر گرم میشود. این فرآیند گرمایش یا فرسایش کمتر از 10 دقیقه طول میکشد. بدین صورت خونی که قبلا در وریدهای سطحی جمع میشد، به طور طبیعی به سیستم سیاهرگ عمقی هدایت میشود. بیماران تقریبا تسکین فوری را تجربه میکنند.
• فلبکتومی سرپایی: این روش برای درمان وریدهای واریسی شاخه ای است که در مطب یا به صورت سرپایی قابل انجام است. از بیماران خواسته میشود چند دقیقه بایستند تا رگ ها از خون پر شوند و پزشک رگ هایی را که آسیب دیده اند را علامت گذاری میکند. سپس، داروی بی حس کننده موضعی در طول مسیر وریدهای مورد درمان به پوست تزریق میشود. پس از بی حسی، برش های بسیار ریزی که نیازی به بخیه هم ندارند در مسیر عروق آسیب دیده روی پوست ایجاد میشود و بدین صورت این وریدها قابل برداشت هستند. این روش نیز به دوره نقاهت نیاز ندارد و بیمار بعد از جراحی میتواند فعالیت های خود را از سر گیرد.
• اسکلروتراپی: این روش برای درمان وریدهای واریسی شاخه ای میتواند در مطب یا به صورت سرپایی انجام شود. وریدهای کوچکتر، با استفاده از یک سوزن کوچک حاوی مایعی که ورید را اسکلروز یا بسته میکند تزریق میشود. این درمان نیاز به بیهوشی و حتی بی حسی هم ندارد. رگ های کوچکتر، که تحت عنوان رگ های عنکبوتی نیز شناخته میشوند، با این روش بهتر درمان میشوند.
عوارض زخم های واریسی میتواند منجر به انواع مشکلات جدی سلامتی شود، از جمله:
• از دست تحرک: زخم واریسی پا میتواند دردناک باشد و همچنین موجب محدود شدن فعالیت میشود و این وضعیت را بدتر میکند.
• عفونت: زخم های واریسی به راحتی میتوانند عفونی شوند. اگر زخم واریسی عفونی درمان نشود، میتواند منجر به مسمومیت خونی یا حتی عفونت استخوان شود.
مجموعه سلامت ارماطب، پیشرو در ارائه خدمات سلامت و زیبایی، با ایجاد تیم درمانی قوی متشکل از متخصصان، پزشکان، پرستاران توانمند آماده خدمت رسانی به شما میباشد. بنابراین، در صورتی که زخم واریسی دارید یا به دلیل عدم کارکرد مناسب وریدهای پا، دچار وریدهای واریسی شده اید، میتوانید با کارشناسان ما تماس بگیرید. ما آماده خدمت رسانی به شما هستیم.