قبل از آن که به علائم و درمان این بیماری بپردازید لازم است در رابطه با تاندون و عوامل موثر بر آسیب به آن را بررسی کنیم .
تاندون بافت فیبری است که ماهیچه را به استخوان بدن انسان متصل می کند. نیروهای وارد شده به تاندون ممکن است بیش از 5 برابر وزن بدن شما باشد. در برخی موارد نادر، تاندون ها می توانند بشکنند یا پاره شوند. شرایطی که احتمال پارگی را بیشتر می کند شامل تزریق استروئید به تاندون، بیماری های خاص (مانند نقرس یا پرکاری پاراتیروئید) و داشتن گروه خونی O است.
پارگی تاندون می تواند یک مشکل جدی باشد و در صورت عدم درمان ممکن است منجر به درد طاقت فرسا و ناتوانی دائمی شود. هر نوع پارگی تاندون علائم و نشانه های خاص خود را دارد و بسته به شدت پارگی می توان آن را به صورت جراحی یا پزشکی درمان کرد.
عموم مردم تاندون و رباط را هم معنی می دانند و به جای یک دیگر استفاده می کنند در صورتی که اشتباه است .
تاندون ها و رباط ها نوارهای ضخیمی از بافت هستند که از کلاژن تشکیل شده اند. آنها هم به تثبیت ساختارهای بدن کمک می کنند و هم حرکات بدن را تسهیل می کنند.
تفاوت اصلی بین تاندون ها و رباط ها این است که قسمت های مختلف آناتومی را به هم متصل می کنند. تاندون ها ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کنند، در حالی که رباط ها استخوان ها را به استخوان های دیگر متصل می کنند. علاوه بر این، برخی از تفاوت های آناتومیک جزئی دیگر نیز وجود دارد.
تاندون ها حاوی دسته هایی از فیبر هستند که نوعی بافت به نام اندوتنون آن را احاطه کرده است. این بافت دستههایی از الیاف تاندون را قادر میسازد تا روی یکدیگر حرکت کنند و از حرکت بدن حمایت کنند.
رباط ها معمولاً کشسان تر از تاندون ها هستند. دو نوع رباط مختلف وجود دارد: سفید و زرد. رباط های سفید سرشار از فیبرهای کلاژن محکم هستند که خاصیت ارتجاعی زیادی ندارند. رباط های زرد حاوی الیاف الاستیک بیشتری هستند که امکان حرکت بیشتر را فراهم می کند.
رباط ها در مفاصل قرار دارند، در حالی که تاندون ها ارتباط بین ماهیچه و استخوان را ایجاد می کنند که به عضلات اجازه می دهد قسمت های مختلف بدن را حرکت دهند.
رباط ها و تاندون ها می توانند نسبتاً به راحتی کشیده یا پاره شوند. علائم آسیب تاندون و رباط بسیار شبیه به هم هستند .
عوامل متعددی می توانند خطر آسیب را افزایش دهند، از جمله:
• استفاده بیش از حد، مانند ورزش کردن
• ضربه ناشی از سقوط یا ضربه
• چرخاندن تاندون یا رباط در موقعیتی نامناسب
• ضعف در عضلات اطراف به دلیل سبک زندگی کم تحرک
1. آسیب تاندون در ورزش
آسیب های تاندون به خصوص در افرادی که ورزش می کنند نسبتاً شایع است. تخمین زده می شود 30 تا 50٪ منبع مطمئن آسیب های ورزشی شامل مشکلات تاندون است.
یک آسیب رایج ورزشی یک کشیدگی است که آسیب به تاندون یا عضله ای است که به آن متصل می شود. این آسیب می تواند بسیار دردناک باشد و بهبودی آن تا چند هفته طول بکشد .
ضربه ناشی از افتادن یا چرخش ناگهانی تاندون می تواند باعث کشیدگی شود. افرادی که غیر فعال هستند ممکن است در برابر فشارها آسیب پذیرتر باشند، به خصوص اگر به طور ناگهانی فعال شوند یا به دلیل عدم تحرک دچار ضعف عضلانی شوند.
2. تاندونیت
تاندونیت زمانی اتفاق می افتد که تاندون ملتهب و تحریک شود. تاندونیت می تواند به دنبال ضربه، مانند فشار ایجاد شود، اما معمولاً آسیب ناشی از استفاده بیش از حد است. افراد مبتلا به تاندونیت ممکن است متوجه شوند که ناحیه دردناک، متورم وبا لمس آن ناحیه احساس گرما کنند .
3. تاندوز
تاندونوز نوعی پارگی است که معمولاً در طی ماهها یا سالها به دلیل استفاده بیش از حد یا تکنیکهای ورزشی نادرست اتفاق میافتد.
4. سابلاکساسیون
سابلاکساسیون زمانی اتفاق می افتد که تاندون از جای خود خارج شود. زمانی که فرد اتفاق میافتد، ممکن است صدای ترکیدن یا کوبیدن را بشنود و سپس درد و ضعف در مفصل آسیبدیده را تجربه کند. سابلاکساسیون در افرادی که دارای تفاوتهای آناتومیک ژنتیکی خاص هستند بیشتر است، اما تاندونها نیز میتوانند در اثر آسیب از جای خود جدا شوند.
5. پارگی تاندون
پارگی تاندون نیز ممکن است رخ دهد. این آسیب ها ممکن است به دلیل ترومای مزمن باشد. پارگی ها معمولاً روی تاندون آشیل، عضله دوسر، زانو و چهارسر ران تأثیر می گذارد.
پزشکان اغلب با بررسی پا و محل آسیب به آسیب تاندون پی می برند ولی برای بررسی دقیق تر و میزان دقیق آسیب ممکن است عکس رادیولوژی یا MRI را تجویز کنند .
آسیبی که با علائم زیر همراه است ممکن است پارگی تاندون باشد:
افرادی که ممکن است به جراحی ترمیم تاندون نیاز داشته باشند عبارتند از:
اگر فردی با آسیب تاندون به پزشک مراجعه کند، پزشک در ابتدا معاینه فیزیکی اولیه ناحیه آسیب دیده را انجام می دهد.
پزشکان در معاینه اولیه موارد زیر را بررسی می کنند :
1. اجسام خارجی، اگر آسیب به دلیل بریدگی باشد
2. از دست دادن خون
3. علائم عفونت
4. آسیب های دیگر، مانند شکستگی، دررفتگی، آسیب های عصبی، یا آسیب به رگ های خونی
5. پزشک همچنین قسمت آسیب دیده بدن را با سمت غیر آسیب دیده مقایسه می کند و تفاوت دامنه حرکتی را بررسی می کند.
پزشکان همچنین از فرد می خواهند که سعی کند قسمت آسیب دیده بدن خود را در جهات مختلف حرکت دهد تا تشخیص دقیق تر آسیب را تشخیص دهند .
آسیب های تاندون اغلب نیاز به درمان جراحی دارند.
اهداف جراحی ترمیم تاندون عبارتند از:
• بازگرداندن دامنه حرکتی و عملکرد طبیعی به تاندون آسیب دیده
• تسکین درد
پس از آن که پزشک تشخیص داد بهترین روش برای درمان جراحی است، فرد باید فورا برای جراحی آماده شود .
جراحی های پارگی تاندون پا ممکن است فرد را بیهوش یا بی حس کنند بسته به تشخیص پزشک سپس جراح قسمت محل آسیب را برش داده و پارگی تاندون پا را می دوزد .
گاهی اوقات آن قدر آسیب دیدگی شدید است که ممکن است فرد به انتقال تاندون نیاز پیدا کند .
پس از آن جراح محل برش را بسته و بخیه می زند . بعد از عمل جراحی یک اتل برای جلوگیری از کشش تاندون به محل آسیب بسته می شود . چرا که بعد از عمل نیز امکان پارگی مجدد وجود دارد از این رو نیاز است تا مدتی اتل بسته شود .
سه مرحله برای جدول زمانی بهبود تاندون بعد از جراحی وجود دارد.
التهاب : برای 3 تا 5 روز اول، به دلیل واکنش بدن به آسیب و در تلاش برای ترمیم آن است ناحیه متورم شود.
ترمیم اولیه : طی 3 تا 6 هفته آینده، دامنه حرکت شروع به بازگشت خواهد کرد، اما ممکن است ناحیه آسیب کمی سفت شود.
ترمیم نهایی : پس از 10 تا 12 هفته، تورم کاهش می یابد و حرکت تاندون آسان تر خواهد بود.
در بیشتر موارد، فرد می تواند مدت کوتاهی پس از انجام جراحی ترمیم تاندون به خانه برود. پزشک برای بهتر شدن دامنه حرکت فرد فیزیوتراپی یا کار درمانی را توصیه می کند . فرد تا هنگامی که پزشک اجازه ادامه فعالیت های ورزشی را به وی نداده اجازه حرکت و انجام فعالیت های ورزشی را ندارد.
برای جلوگیری از درد و تورم در چند روز اول، بالا نگه داشتن ناحیه مورد نظر ضروری است
خطرات رایج ترمیم تاندون عبارتند از:
برخی عوامل دیگر که بر کاهش روند بهبود بیماری موثر هستند عبارت اند از:
1. دیابت
2. مشکلات گردش خون
3. چاقی
4. شرایط قلبی
5. شرایط عصبی
6. اعتیاد به مواد مخدر و الکل
7. سیگار کشیدن
یک پزشک قبل از جراحی از یک فرد در مورد سابقه کامل پزشکی او می پرسد و در مورد احتمال خطرات و عوارض صحبت می کند.
1. استراحت دادن به اندام آسیب دیده
2. قرار دادن یخ در ناحیه آسیب دیده : یخ را در یک کیسه پلاستیکی پیچیده شده در یک حوله یا با یک بسته سرد قابل استفاده مجدد که در یک حوله پیچیده شده است، قرار دهید. قرار دادن مستقیم یخ روی پوست اگر برای مدت طولانی باقی بماند، ممکن است منجر به آسیب بیشتر شود.
3. فشرده سازی ناحیه آسیب دیده برای به حداقل رساندن تورم
4. بستن بانداژ : مطمئن شوید که بانداژ جریان خون را در ناحیه مورد نظر قطع نمی کند.
5. بالا بردن اندام در صورت امکان : سعی کنید ناحیه را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید تا تورم به حداقل برسد.
6. توصیه میشود که پارگی عضله چهار سر مثل زانو یا پا را در حالت کشیده (زانوی صاف) و پارگی عضله دوسر مثل آرنج و دست را در یک بند با آرنج خم شده در زاویه ۹۰ درجه بیحرکت کنید.
7. مراجعه به پزشک
در آخر ارماطب با گرد آوری پزشکان و متخصصان مجرب با ارائه مقالات و مطالب مفید به کمک شما آمده. شما میتوانید با استفاده از این مطالب آگاهی خود را در زمینه های مراقبت های بهداشتی افزایش دهید.