تنگی ستون فقرات، باریک شدن فضاهای ستون فقرات، میتواند طناب نخاعی و ریشههای عصبی شما را که از هر مهره خارج میشوند فشرده کند. علائم شامل کمردرد و یا گردن درد و بی حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در بازوها و پاها است. درمانها شامل درمانهای خودمراقبتی، فیزیوتراپی، داروها، تزریق ها و جراحی است.
تنگی ستون فقرات به باریک شدن یک یا چند فضا در ستون فقرات گفته می شود. فضای کمتر در ستون فقرات، فضای موجود برای نخاع و اعصابی که از نخاع شما منشعب می شوند را کاهش می دهد. یک فضای سفت میتواند باعث تحریک نخاع یا اعصاب شود که میتواند منجر به کمردرد و سیاتیک شود.
تنگی کانال نخاعی معمولاً با گذشت زمان به کندی ایجاد می شود. این بیماری بیشتر در اثر آرتروز (آرتروز گردن ) یا تغییرات "ساییدگی" ایجاد می شود که به طور طبیعی در ستون فقرات شما با افزایش سن رخ می دهد. به همین دلیل، ممکن است برای مدت طولانی هیچ علامتی نداشته باشید . بسته به محل و شدت تنگی نخاعی شما، ممکن است درد، بی حسی، گزگز و یا ضعف در گردن، پشت، بازوها، پاها، دست ها یا پاهای خود احساس کنید.
تنگی ستون فقرات می تواند در هر نقطه از ستون فقرات رخ دهد، اما بیشتر در دو ناحیه رخ می دهد:
• قسمت پایین کمر (تنگی کانال کمر)
• گردن (تنگی ستون فقرات گردنی)
تنگی کانال کمر، باریک شدن کانال نخاعی یا تونل هایی است که از طریق آن اعصاب و سایر ساختارها با آن کانال ارتباط برقرار می کنند. باریک شدن کانال نخاعی معمولاً به دلیل تغییرات مرتبط با افزایش سن رخ می دهد که اندازه کانال را کاهش می دهد، از جمله خارج شدن یکی از مهره ها از تراز خودش.
علائم تنگی کانال کمر شامل درد، بی حسی یا ضعف در پاها، کشاله ران، باسن، باسن و کمر است. علائم معمولاً هنگام راه رفتن یا ایستادن بدتر می شوند و ممکن است در هنگام دراز کشیدن، نشستن یا خم شدن کمی به جلو کاهش پیدا کنند.
تنگی کانال نخاعی ممکن است در هر کسی ایجاد شود، اما در مردان و زنان بالای 50 سال شایعتر است. افراد جوانتری که با کانال نخاعی باریک به دنیا میآیند نیز ممکن است دچار تنگی کانال نخاعی شوند. سایر شرایطی که بر ستون فقرات تأثیر می گذارد، مانند اسکولیوز یا آسیب به ستون فقرات، می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به تنگی ستون فقرات قرار دهد.
تنگی ستون فقرات دلایل زیادی دارد. وجه اشتراک آنها این است که ساختار ستون فقرات را تغییر می دهند و باعث باریک شدن فضای اطراف نخاع و ریشه های عصبی شما می شوند که از ستون فقرات خارج می شوند. طناب نخاعی و یا ریشههای عصبی فشرده یا فشرده میشوند که باعث علائمی مانند کمردرد و سیاتیک میشود.
علل تنگی نخاع عبارتند از:
رشد بیش از حد استخوان یا خارهای آرتروز: استئوآرتریت وضعیت «ساییدگی و پارگی» است که غضروف را در مفاصل شما، از جمله ستون فقرات، تجزیه میکند. غضروف پوشش محافظ مفاصل است. با از بین رفتن غضروف، استخوان ها شروع به مالیدن روی یکدیگر می کنند و بدن شما با رشد استخوان جدید به این وضعیت پاسخ می دهد و در نهایت خار استخوان یا رشد بیش از حد استخوان معمولاً رخ می دهد. خارهای استخوانی روی مهرهها تا کانال نخاعی گسترش مییابند، فضا را باریک میکنند و اعصاب ستون فقرات را به هم میگیرند.
دیسک های برآمده یا فتق دیسک: بین هر مهره یک بالشتک صاف و گرد (دیسک مهره ای) قرار دارد که به عنوان ضربه گیر در امتداد ستون فقرات عمل می کند. خشک شدن و مسطح شدن دیسک های مهره ای ناشی از افزایش سن و ترک خوردن در لبه بیرونی دیسک ها باعث می شود که مرکز ژل مانند این دیسک ها از لایه بیرونی ضعیف یا پاره شده عبور کند. سپس دیسک برآمده روی اعصاب نزدیک دیسک فشار می آورد.
ممکن است زمانی که تنگی نخاعی برای اولین بار ایجاد می شود علائمی داشته باشید یا نداشته باشید. باریک شدن کانال نخاعی معمولاً یک فرآیند کند است و با گذشت زمان بدتر می شود. اگرچه تنگی کانال نخاعی می تواند در هر جایی از ستون فقرات رخ دهد، قسمت پایین کمر (شایع ترین ناحیه) و گردن نواحی رایج هستند. علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است .
علائم تنگی ستون فقرات کمر عبارتند از:
درد در قسمت پایین کمر. درد گاهی اوقات به عنوان درد مبهم یا احساس الکتریکی یا سوزش توصیف می شود.
1. سیاتیک : این دردی است که از باسن شروع می شود و تا پایین ساق پا کشیده می شود و ممکن است تا پای شما ادامه یابد.
2. احساس سنگینی در پاها، که ممکن است منجر به گرفتگی در یک یا هر دو پا شود.
3. بی حسی یا سوزن سوزن شدن در باسن، ساق پا یا پا
4. ضعف در ساق پا یا پا (با بدتر شدن تنگی)
5. دردی که هنگام ایستادن طولانی مدت، راه رفتن یا پیاده روی در سراشیبی بدتر می شود
6. دردی که هنگام خم شدن، کمی خم شدن به جلو، راه رفتن در سربالایی یا نشستن کاهش می یابد
7. از دست دادن کنترل مثانه یا روده (در موارد شدید)
علائم تنگی ستون فقرات گردن عبارتند از:
1. گردن درد
2. بی حسی یا گزگز در بازو، دست، پا یا پا (علائم را می توان در هر نقطه زیر فشار عصب احساس کرد)
3. ضعف یا کلافگی در بازو، دست و پا
4. مشکلات تعادل
5. از دست دادن عملکرد دست، مانند مشکل در نوشتن یا بستن دکمه پیراهن
6. از دست دادن کنترل مثانه یا روده (در موارد شدید)
علائم تنگی نخاعی شکم (قفسه سینه) عبارتند از:
1. درد، بی حسی، گزگز و یا ضعف در سطح شکم یا زیر آن
2. مشکلات تعادل
در حالی که باریک شدن ستون فقرات می تواند باعث درد شود، معمولاً باعث فلج نمی شود. با این حال، اگر یک عصب نخاعی یا طناب نخاعی برای مدت طولانی فشرده شود، بی حسی و یا فلج دائمی ممکن است رخ دهد. به همین دلیل در صورت داشتن هر یک از این علائم فورا به پزشک مراجعه کنید .
انتخاب درمان تنگی به علائم شما، محل مشکل و شدت علائم شما بستگی دارد. اگر علائم شما خفیف است، پزشک شما ممکن است ابتدا برخی از درمان های خودمراقبتی را توصیه کند. اگر اینها جواب نداد و با بدتر شدن علائم، پزشک ممکن است فیزیوتراپی، دارو و در نهایت جراحی را توصیه کند.
درمان های خود مراقبتی عبارتند از:
اعمال گرما: گرما معمولاً بهترین انتخاب برای درد ناشی از آرتروز است. گرما جریان خون را افزایش می دهد که باعث شل شدن عضلات و تسکین درد مفاصل می شود.
استفاده از سرما: اگر گرما علائم شما را کاهش نمی دهد، یخ را امتحان کنید.
ورزش: ابتدا با پزشک خود مشورت کنید، اما ورزش برای تسکین درد، تقویت عضلات برای حمایت از ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری و تعادل مفید است.
درمان های غیر جراحی عبارتند از:
1. داروهای خوراکی
2. فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست ها با شما همکاری خواهند کرد تا یک برنامه تمرینی سالم برای بازگشت تعادل، انعطاف پذیری و ثبات ستون فقرات ارائه می دهند. فیزیوتراپیست ها می توانند به شما یاد دهند که چگونه راه رفتن را به گونه ای انجام دهید که کانال نخاعی را باز کند، که می تواند به کاهش فشار روی اعصاب شما کمک کند.
3. تزریق استروئید: تزریق کورتیکواستروئیدها در نزدیکی فضایی در ستون فقرات که ریشههای عصبی در آن گیر میکنند یا قسمتهای فرسوده استخوان به هم ساییده میشوند میتواند به کاهش التهاب، درد و تحریک کمک کند.
4. روش رفع فشار
همه جراحی ها خطر عفونت، خونریزی، لخته شدن خون و واکنش به بیهوشی را دارند. خطرات اضافی ناشی از جراحی برای تنگی نخاع عبارتند از:
1. آسیب عصبی
2. پارگی در غشایی که عصب یا نخاع را می پوشاند
3. عدم بهبود استخوان پس از جراحی
4. خرابی صفحات فلزی، پیچ ها و سایر بست ها
5. نیاز به جراحی اضافی
6. عدم تسکین علائم یا بازگشت علائم
از آنجایی که بیشتر علل تنگی ستون فقرات، شرایط «ساییدگی و پارگی» طبیعی مرتبط با سن، مانند آرتروز و از دست دادن توده استخوانی و عضلانی است، نمیتوانید 100 درصد از تنگی نخاع پیشگیری کنید. با این حال، می توانید اقدامات خاصی را برای کاهش خطر یا کند کردن پیشرفت انجام دهید، از جمله:
رژیم غذایی سالم داشته باشید و وزن کنید و بدن خود را در شرایط ایده آل حفظ کنید
سیگار نکشید اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید
وضعیت بدن را خوب حفظ کنید چه در هنگام راه رفتن چه در حالت خوابیدن
ورزش : از ورزشهایی که باعث درد و فشار به ستون فقرات میشوند خودداری کنید. قبل از شروع یک برنامه ورزشی خانگی با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید. استراحت بیش از حد می تواند بیشتر از اینکه مفید باشد مضر باشد.
ارماطب متشکل از پزشکان و متخصصان مجرب به کمک شما آمده اند تا در پیشگیری و درمان بیماری ها شما را یاری کنند . برای آگاهی بیش تر از خدمات ما با ما تماس حاصل فرمایید .